Nadszedł wreszcie czas na relację z ostatniego dnia turnieju w Berlinie. W meczu o trzecie miejsce spotkały się Skra Bełchatów i Berlin Recycling Volley. To był mecz, który zrobił na mnie największe wrażenie, z kilku powodów. Było dużo dobrej, kombinacyjnej gry z obu stron. Skra zagrało dużo lepiej niż w meczu półfinałowy, a Berlin niesiony dopingiem swoich kibiców nie pozostał w tyle. Było pięć setów, a tie break zakończył się wynikiem ... Pod koniec tie break'u polscy kibice przypomnieli mi, że jak chcą to potrafią stanąć na wysokości zadania. Przez cały mecz bełchatowski klub kibica wychodził ze skóry, żeby pomóc swojej drużynie (forma dopingu jak dla mnie dyskusyjna, ale mam dość mocno wyrobione zdanie na temat kibicowania i wiele rzeczy mi nie odpowiada, ale o tym kiedy indziej), w tie break'u zaczynało powoli brakować sił i tym momencie, przy stanie chyba 16-16, włącza się do dopingu, kompletnie do tej pory bierny klub kibica Resovii Rzeszów i to było COŚ! Trudno to nawet opisać słowami, ale byłam pod wrażeniem. Skra mecz przegrała, czegoś zabrakło może w przygotowaniach, może w nastawieniu psychicznym, nie wiem. Trochę szkoda, ale taki już jest sport.
Finał między Resovią Rzeszów a Zenitem Kazań to był niestety mecz do jednej bramki. Resovia nie potrafia znaleźć recepty na dobrze grający Zenit. Zawodnikom Zenitu wychodziła przede wszystkim zagrywka, co uniemożliwiało grę kombinacyjną, która jest przecież atutem Resovii. Mecz zakończył się wynikiem 3:0 dla Zenitu i to gracze rosyjskiej drużyny wraz z niewielką grupką swoich kibiców mogli cieszyć się ze zwycięstwa w Lidze Mistrzów.
Na koniec mam dwie refleksje – można ponarzekać, że Skra się nie popisała, że mogła zdobyć brąz, że Resovia też nie do końca wykorzystała swoją szansę. Tylko po co? Ten turniej to było święto polskiej siatkówki, mieliśmy w nim dwie drużyny, które na wcześniejszych etapach pozbawiły możliwości walki o medale drużyny włoskie, przecież równie dobrze zamiast Skry i Resovii mogły w półfinale zagrać Macerata i Perugia, nie stało się tak. Mamy kolejny medal Ligi Mistrzów, oby za rok choć jedna z polskich drużyn zagrała w final four.
Refleksja druga – przed wyjazdem przeczytałam wywiad z Tomaszem Kmetem (środkowym Berlin Recycling Volley), który stwierdził, że atmosfera na meczach w Berlinie będzie co najmniej tak dobra jak na meczach w Polsce, o ile nie lepsza. Przyjęłam to trochę z przymrużeniem oka. Dzisiaj stwierdzam, że zgadzam się z Tomkiem w 100%. Atmosfera była niesamowita przez cały turniej. Hala była wypełniona po brzegi nie tylko na meczach gospodarzy, ale przez cały turniej. Kibice niemieccy byli ubrani w barwy swojej drużyny, fantastycznie kibicowali, widać było, że się świetnie bawią. Byłam pod ogromnym wrażeniem. Na tyle dużym, że gdzieś po głowie kołacze mi się pomysł wyjazdu do Berlina na mecze finałowe tamtejszej ligi...
A teraz dość gadania, czas na relację fotograficzną (jak zwykle tylko dla wytrwałych):
Mecz o brązowy medal Berlin Recycling Volley – Skra Bełchatów:
Mecz o złoty medal Zenit Kazań – Resovia Rzeszów:
Dekoracja
Najlepsza szóstka - libero – Teodor Salparow (Zenit Kazań)
drugi środkowy – Rob Bontje ( Berlin Recycling Volley)
Kompletnie nie mam pojęcia o czym piszesz, ale bardzo energetyczne jest to połączenie żółtego i niebieskiego na zdjęciach :)
OdpowiedzUsuńwspa-nia-le :)
OdpowiedzUsuńAga O.