Witam serdecznie w moim małym świecie.

Zapraszam, zaglądajcie, czytajcie i komentujcie, będzie mi miło gościć Was tutaj.

niedziela, 30 sierpnia 2015

165. XIII Memoriał Huberta Wagnera

Ostatnio trochę zaniedbałam bloga, jakoś tak wariacko szybko biegnie czas, że nie ma kiedy na spokojnie usiąść i napisać post. Nie ma co marudzić tylko trzeba brać się do pisania :)
W zeszłym tygodniu byłam na Memoriale Huberta Jerzego Wagnera. Dla tych co nie interesują się siatkówką, wyjaśniam (w dużym skrócie), że Hubert Wagner to nieżyjący trener reprezentacji Polski, który wraz z reprezentacją zdobył złoty medal na Mistrzostwach Świata w 1974 r.oraz złoty medal na Igrzyskach Olimpijskich w 1976 r. Od tamtego czasu nikomu nie udało się powtórzyć tego sukcesu. Na złoto mistrzostw świata czekaliśmy 40 lat. Hubert Wagner zmarł w 2002 r. i od tego czasu organizowany jest Memoriał poświęcony jego pamięci.
W tym roku Memoriał zawitał do Torunia, więc w zasadzie nie widziałam innej możliwości jak wybrać się na mecze, bo stęskniłam się już za siatkówką na żywo. Poza tym byłam też ciekawa jak to będzie wyglądało w toruńskiej hali. 
W Memoriale wzięły udział cztery reprezentacje - Francji, Iranu, Japonii i oczywiście Polski. Od strony sportowej było super, wiadomo że żaden z zespołów nie grał na 100% swoich możliwości, bo w końcu to impreza towarzyska, ale walki trochę było. Największe emocje wzbudził mecz Polska - Francja, który zakończył się wynikiem 3-2 dla Polski, mimo że Francja prowadziła już 2-0. Rywalizację w turnieju wygrała Polska, przed Japonią (co było jednak zaskoczeniem), Francją i Iranem. Iran ewidentnie zagrał poniżej swoich możliwości, ale być może był w tym jakiś cel.
Organizacyjnie, cóż, na dzień dobry pojawił się duży niesmak, bo okazało się, że obowiązuje całkowity zakaz wnoszenia aparatów fotograficznych na halę, po pewnym czasie organizator wycofał się z zakazu, ale nie raczył poinformować o tym oficjalnie, mimo że część osób aparaty oddała do depozytu... Potem już było raczej normalnie bez żadnych zgrzytów.
Nie będę ukrywać, że formułą oprawy meczy reprezentacji jestem w pewnym sensie znudzona i znużona, ale nie powiem, były pewne elementy, które mi się podobały zawsze jak np. Mazurek Dąbrowskiego śpiewany a capella, brakuje mi jednak Pieśni o Małym Rycerzu gdy drużynie "nie idzie". Fajnym elementem była owacja dla kadetów, którzy zdobyli w czasie trwania Memoriału mistrzostwo świata w swojej kategorii wiekowej. A doping podobał mi się najbardziej w końcówce piątego seta meczu z Francją, gdy prowadzącemu padł prąd :)
Rozpisałam się niemiłosiernie, teraz będzie równie długa relacja fotograficzna:
Pomysł z Kopernikiem trzymającym w ręku piłkę do siatkówki bardzo mi się spodobał i chyba nie tylko mnie, bo dawno nie widziałam, żeby tylu ludzi robiło sobie zdjęcie z Kopernikiem ;)
 Mecz Francja - Iran 3-0











Mecz Polska - Japonia 3-0
 Orzełek wymiatał jak zawsze ;)















Po meczu przed halą - zmęczone, ale zadowolone :)
Drugi dzień zaczęły zmagania Japonii i Francji, Japonia ku zaskoczeniu wszystkich wygrała 3-1.


















Mecz Polska - Iran 3-1













Trzeci dzień Memoriału to mecz Japonia-Iran 3-0














I ostatni mecz - Polska - Francja 3-2
Tu jeszcze raz ja przed meczem, tym razem na hali ;)



 



 







 





I na koniec dekoracja zwycięzców:
III miejsce - Francja
 II miejsce - Japonia
 I miejsce - Polska